Artroskopia stawu barkowego – nowoczesna metoda diagnostyki i leczenia

Artroskopia stawu barkowego to małoinwazyjna procedura diagnostyczno-lecznicza, która odgrywa kluczową rolę we współczesnej ortopedii. Dzięki rozwojowi technologii i technik operacyjnych, możliwe stało się leczenie wielu schorzeń stawu barkowego bez potrzeby otwierania stawu, co znacznie skraca czas rekonwalescencji oraz minimalizuje ryzyko powikłań. Zabieg ten znajduje zastosowanie zarówno w przypadku urazów sportowych, jak i przewlekłych problemów zwyrodnieniowych.

Na czym polega artroskopia stawu barkowego?

Artroskopia stawu barkowego polega na wprowadzeniu do stawu cienkiego narzędzia optycznego – artroskopu – przez niewielkie nacięcia skóry. Artroskop jest wyposażony w kamerę, która przesyła obraz na monitor, umożliwiając lekarzowi dokładną ocenę struktur wewnętrznych stawu: chrząstki, więzadeł, ścięgien, błony maziowej i kaletek. Przez dodatkowe małe nacięcia wprowadzane są mikronarzędzia chirurgiczne, które pozwalają na jednoczesne leczenie wykrytych nieprawidłowości.

Kiedy stosuje się artroskopię barku?

Artroskopia stawu barkowego https://wilmed.pl/artroskopia-stawu-barkowego/ jest zalecana w sytuacjach, gdy zachowawcze leczenie (np. rehabilitacja, farmakoterapia, unieruchomienie) nie przynosi oczekiwanych efektów. Wskazaniami do wykonania zabiegu mogą być:

  • uszkodzenia stożka rotatorów,
  • niestabilność stawu barkowego (zwichnięcia, podwichnięcia),
  • zespół ciasnoty podbarkowej,
  • uszkodzenia obrąbka stawowego (np. uszkodzenie typu SLAP),
  • zwapnienia w ścięgnach,
  • zamrożony bark (capsulitis adhesiva),
  • ciała wolne w stawie,
  • zmiany zwyrodnieniowe.

Zabieg ten pozwala nie tylko na potwierdzenie diagnozy, ale także na jednoczesne przeprowadzenie odpowiedniego leczenia, co czyni go niezwykle efektywnym i bezpiecznym.

Przebieg zabiegu artroskopii barku

Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym. Pacjent leży w pozycji półsiedzącej lub na boku, a ramię operowane jest odpowiednio ustabilizowane. Po dezynfekcji pola operacyjnego chirurg wykonuje dwa do czterech niewielkich nacięć (około 0,5–1 cm), przez które wprowadza artroskop i narzędzia chirurgiczne.

W zależności od rozpoznania, podczas zabiegu można przeprowadzić m.in.:

  • szycie ścięgien stożka rotatorów,
  • rekonstrukcję obrąbka stawowego,
  • usunięcie kaletki,
  • przecięcie więzadeł w przypadku ciasnoty podbarkowej,
  • artrolizę (uwolnienie stawu przy zamrożonym barku),
  • usunięcie ciał wolnych.

Cała procedura trwa od 30 do 90 minut w zależności od złożoności problemu.

Rekonwalescencja i rehabilitacja po zabiegu

Choć artroskopia stawu barkowego jest zabiegiem małoinwazyjnym, powrót do pełnej sprawności może zająć od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od rodzaju przeprowadzonej procedury. Bezpośrednio po zabiegu kończyna bywa unieruchomiona w temblaku lub ortezie.

Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w procesie zdrowienia. Program fizjoterapii jest dostosowany indywidualnie i może obejmować:

  • ćwiczenia bierne i czynne,
  • wzmacnianie mięśni obręczy barkowej,
  • ćwiczenia poprawiające zakres ruchu,
  • techniki manualne i neuromobilizacje.

W większości przypadków powrót do pełnej aktywności sportowej i zawodowej możliwy jest po 3–6 miesiącach.

Zalety artroskopii barku

Artroskopia stawu barkowego cieszy się rosnącą popularnością z uwagi na liczne korzyści w porównaniu z tradycyjnymi operacjami otwartymi:

  • mniejsze nacięcia i blizny,
  • krótszy czas hospitalizacji (często zabieg jednodniowy),
  • mniejsze ryzyko infekcji i powikłań,
  • precyzyjna diagnoza dzięki bezpośredniemu obrazowi wnętrza stawu,
  • szybszy powrót do codziennej aktywności,
  • możliwość kompleksowego leczenia wielu zmian podczas jednego zabiegu.

Możliwe powikłania po zabiegu

Jak każda procedura medyczna, również artroskopia stawu barkowego niesie ze sobą pewne ryzyko powikłań, choć są one stosunkowo rzadkie. Do najczęstszych należą:

  • zakażenie rany,
  • krwawienie do stawu,
  • sztywność barku,
  • uszkodzenie nerwów lub naczyń,
  • przedłużające się dolegliwości bólowe.

Aby zminimalizować ryzyko, ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza oraz udział w odpowiednio prowadzonym procesie rehabilitacyjnym.

Przeciwwskazania do zabiegu

Artroskopia stawu barkowego nie jest wskazana u wszystkich pacjentów. Przeciwwskazaniami względnymi lub bezwzględnymi są m.in.:

  • zaawansowana choroba zwyrodnieniowa z dużym ubytkiem chrząstki,
  • aktywne infekcje,
  • zaburzenia krzepliwości krwi,
  • nieuregulowane choroby przewlekłe (np. cukrzyca, nadciśnienie).

Dlatego decyzję o przeprowadzeniu artroskopii podejmuje lekarz ortopeda po dokładnym wywiadzie, badaniu fizykalnym i analizie wyników badań obrazowych (USG, rezonans magnetyczny, RTG).

Artroskopia stawu barkowego to skuteczna, bezpieczna i nowoczesna metoda diagnozowania oraz leczenia schorzeń barku. Dzięki minimalnej inwazyjności pozwala na szybszy powrót do sprawności i zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych. Coraz częściej jest wybierana przez pacjentów aktywnych fizycznie, sportowców oraz osoby z przewlekłymi dolegliwościami bólowymi barku, u których inne metody leczenia nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Skonsultowanie się z doświadczonym ortopedą i odpowiednie przygotowanie do zabiegu to klucz do skutecznej terapii i pełnego powrotu do zdrowia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *